De droevige ui

In een groentewinkel ligt een ui te huilen, omdat hij zichzelf niet aardig en mooi vind. Al zijn vriendjes hebben mooie kleuren. De sinasappel is oranje, de banaan is geel en de aardbei rood.

De vriendjes van de ui vinden hem zielig. Wat kunnen we doen om hem op te vrolijken? vraagt de banaan. Zullen we grapjes vertellen, zegt de aardbei. Nee, zegt de banaan, hij huilt zo hard dat hij het toch niet hoort. Ik weet wat. roept de sinasappel, we gaan voor hem dansen! Ja! roepen de anderen, dat vindt hij vast leuk!

Ze lopen met z'n drieën naar de ui en beginnen te dansen. Eventjes houdt de ui op met huilen, maar begint daarna nog harder te huilen. Weh, weh, jullie zijn leuk om naar de kijken, maar, maar ik niet, jammert de ui. Jullie hebben mooie kleuren dat heb ik ook niet, weh.

Nee, dat is niet waar, jij bent wel leuk om naar te kijken, zegt de banaan, wacht maar even, ik heb een goed idee. En hij loopt weg. Wat zou die slimme banaan nu doen?
Daar komt de banaan weer aan en hij glimlacht blij. Wat is dat nou, hij heeft een grote mand met fruit en groente bij zich.

Zo, daar ben ik weer, roept de banaan vrolijk. En hij begint zijn mand uit te pakken.
Weet je wat er allemaal uitkomt: 2 aardbeien, 1 peer, 1 tomaat, 4 worteltjes en 2 paprika's.
Nu gaan we iets moois van jou maken ui, kom maar een hier. De ui is zo verbaasd dat hij helemaal niet meer huilt.

Ik maak van jou een fruitmannetje, zegt de banaan. Een fruitmannetje? Hoe kan dat nou ik heb helemaal geen armen of benen, zegt de ui. Let maar eens op, jij wordt het hoofd van het fruitmannetje. Jouw trui wordt de peer, jouw broek wordt de tomaat, je armen en benen zijn de wortels, je handen zijn aardbeien en je voeten zijn paprika's, legt de banaan uit.

De banaan begint te werken en al gauw heeft hij het fruitmannetje klaar. Samen met zijn vriendjes de sinasappel en de aardbei zetten ze het fruitmannetje voorzichtig in de etalage van de groentewinkel. De ui kan zichzelf zien in de ruit van de etalage en vind zichzelf prachtig en bedankt zijn vrienden.

Er komen een heleboel mensen en kinderen kijken en ze zeggen allemaal: Oh, wat mooi!. En ze lachen en zwaaien naar het mannetje.
En de ui is heel erg blij en hoeft nooit meer te huilen

door Diana Klein Velderman