De Iriselfjes

Het stenen engeltje stond middenin de tuin met zijn gezichtje naar de irissen. Het engeltje had graag vlak bij deze mooie bloemen willen staan, maar omdat hij van steen was, kon hij niet naar de mooie bloemen toe lopen, 's Nachts was het beter: als de volle maan zijn zilveren stralen naar de donkere aarde stuurde, kwam het stenen engeltje tot leven. Het kon niet lopen, maar het kon zich toch op de plek waar het stond, bewegen. En daarom was het stenen engeltje al heel blij. Het riep naar de irissen: "Ik zou graag met jullie willen dansen, want ik houd zoveel van jullie." De irissen zwegen en keken niet eens naar het stenen engeltje. Daarom werd het zo verdrietig dat het begon te huilen. Niemand zag het, want een engeltje van steen heeft immers geen tranen...
De maan zag het wel en kreeg medelijden met het engeltje. Dus vroeg de maan aan de sterren of zij een gouden fluit voor het tuinengeltje wilden maken. "Graag", zeiden de sterren en uit puur sterrengoud smeedden zij een gouden fluit. Die gooiden ze naar beneden, voor de voeten van het stenen engeltje. Verbaasd pakte het de gouden fluit en begon er heel zachtjes op te blazen. Wat prachtig klonk de fluit. Het leek wel of er duizend bloemenelfen zongen. Iedereen luisterde naar de betoverende klanken in de nacht. Ook de irissen luisteren en een voor een draaiden ze hun bloemenknop naar het stenen engeltje. En daar begon een prachtig sprookje. De irissen openden hun bloemen en daaruit stegen schitterende bloemenelfen op. Het waren de iriselfen. Zij spreidden hun wijde prachtige jurken en begonnen op de betoverende klanken van de gouden trompet te dansen. Zij dansten en dansten, de hele nacht. Toen het ochtend werd, kropen de elfen weer in hun bloemen en sliepen moe, maar gelukkig in. Maar het gelukkigst was het stenen engeltje, want nu had het eindelijk de iriselfen laten dansen, op de muziek van de fluit die het van de sterren had gekregen. Sindsdien had het stenen engeltje een gouden fluit in zijn handjes. Niemand wist hoe het daaraan kwam. Dat was het geheim van het engeltje en de dansende iriselfen, die nu elke nacht dansten op de fluitmuziek van het stenen engeltje.