Een Sinterklaasverhaal

Het was een donkere nacht, de maan had zich verscholen tussen de wolken.

De sterren volgden zijn voorbeeld. Een klein dorpje lag doodstil en verlaten bij de donkere nacht. De kleine rode daken die anders zo gezellig glinsterde in de zon lagen er nu ook maar somber bij. In een donkere straat stond nog een klein huisje. Het huisje zag er ook verlaten uit. Maar .. in het holst van de nacht kon je daar de meest eigenaardige gesprekken horen van een deur en een paar schoenen.. Het was bijna Sinterklaasfeest en kleine Ina had haar kleine schoentje bij de deur gezet. En nu stonden het schoentje en de deur met elkaar te praten. Het kleine schoentje maat 18 was verlegen en zei bescheiden tegen de grote deur: ,,Hallo''. De grote deur keek met zijn twee schroefogen het kleine schoentje aan. Hij gromde wat met zijn sleutelmond en keek het schoentje eens goed aan. De kleine vertrapte zolen van het schoentje trilden hevig want het schoentje was erg bang voor de grote sterke deur. De neus van het schoentje zag er ook niet meer zo mooi uit. Dat kwam omdat Ina soms met haar vriendinnetje ging springtouwen. Bij elke sprong die Ina maakte kwam de neus van de schoen tegen de harde tegels op de stoep. Het kleine schoentje was een tijdje stil, maar nu begint het weer en zegt:" eeh. wie bent u". De deur zegt nu tenminste wat : "IK, miezerig klein schoentje ben een gewichtig iemand, IK snap niet dat je vraagt wie IK ben. IK ben namelijk DE DEUR!. Het schoentje durfde niet te zeggen dat hij nog nooit van DE DEUR had gehoord. De kleine gekleurde veters kleurde niet op van de gedachte dat hij alleen bij de gewichtige DEUR moest blijven. Hij droomde dat hij naast het bed van Ina stond en met de knuffels ging feesten. Opeens hoorden DE DEUR en het schoentje een vrolijke, bespottelijke lach. Een stem die ook de lach had laten horen zei : "DE GEWICHTIGE DEUR". "Wat een mop, hihi". Het schoentje veegde met zijn veters langs de kanten van zijn schoen. Hij snapte er niets van en zei daarom ook maar : Wie is dat". Plotseling sprong een zwarte paraplu uit een mand. " Ik ben Aju Paraplu, althans zo word ik genoemd, omdat ik dat altijd zeg. "En wat die GEWICHTIGE DEUR betreft, je moet er niet bang voor zijn hoor. Die deur is zo maar een gewoon open en dicht ding zoals ik het noem, de deur gebruiken mensen om uit en in het huis te lopen. De deur is niet zo belangrijk. Dat kan deze deur niet uitstaan en hij zegt tegen iedereen dat hij belangrijk is en dat hij de heerser van dit huis is. Maar daar moet je maar niet opletten". Het schoentje keek vol vertrouwen naar de zwarte Aju Paraplu. "En nu GEWICHTIGE DEUR biedt jij je excuses aan dat schoentje en vlug": zei de paraplu. De deur mompelde een paar woorden met een spijtige stem en Aju Paraplu knikte goedkeurend. Dan keek Aju eens goed naar het schoentje. "Wat zie je er eigenlijk vies uit, met je vertrapte zool en je neus": zei Aju nu tegen het schoentje. Het schoentje kromp van schaamte. Hij wou eigenlijk dat zijn partner bij hem stond. Zijn partner was de linkerschoen, het schoen was de rechterschoen. Als de linkerschoen nu naast het schoentje stond zou hij zich niet meer zo eenzaam voelen. Aju keek nog eens naar de wortel in het schoentje. "Waarom draag jij een wortel en sta jij hier" : vroeg Aju spinnig. "Mijn bazinnetje heeft mij hier gezet en die wortel daar op mij gelegd".Aju keek nu naar de deur. :Wat zullen we met hem doen, hij hoort niet in de nette gang, ik vond hem eerst wel zielig toen jij tegen hem schreeuwde, maar nu ik zie dat in zo'n nette hal als deze zo'n vieze schoen staat wil ik hem liever weg hebben". Nu kromp het schoentje helemaal in elkaar. De deur zei : "Breng hem naar de woonkamer": zei de DEUR onverschillig. "Goed idee": zei Aju. "Pas op, daar komt iemand aan" waarschuwde de DEUR. Aju sprong vlug in de mand. Een paar tellen later rammelde de brievenbus en kwam er een grote zwarte hand uit. Hij pakte de wortel en legde er een cadeautje in. Toen verdween de hand op dezelfde wijze als toen hij gekomen was. "Is ie weg": vroeg Aju Paraplu bang en fluisterend. "Ja": antwoordde de DEUR. Toen vielen de ogen van de deur en die van de paraplu op de schoen. Ze stonden stomverbaasd te kijken naar een glinsterende schoen. Ze stonden stomverbaasd te kijken naar een glinsterende schoen. " Die zware hand heeft je OPGEPOETST": Zei Aju eindelijk. " En hij heeft een heel mooi pakje in plaats van die vieze wortel": voegde de DEUR er aan toe. Het schoentje glom nog meer dan hij al glom van trots. De hele nacht was het schoentje een en al aandacht. Aju en de deur waren nu ook heel aardig voor het schoentje. De jassen die aan de kapstok hingen gingen een dansje maken voor het schoentje omdat hij zo mooi was. Alleen het kleinste jasje die Kleine Jassie heette deed het verkeerd. De allergrootste jas die Grote Jas heette zei boos : "Jij mag nooit meer meedoen met een optreden van De Goeie Jassers". Kleine Jassie was heel erg verdrietig en zei :"Echt waar". Het schoentje kreeg medelijden met Jassie en deed een goed woordje voor hem: "Hij heeft heel erg goed gedanst, ik vind dat hij heel erg op zijn echte grote Jasser lijkt. Ik zag niets van dat misstapje. En voor zijn leeftijd is het een hele goede danser. Jassie mocht gelukkig weer gewoon mee doen. De kapstok, Kappap, zo heette hij omdat hij zoveel over eten en pas en zo praatte, ging een paar moppen over eten vertellen en de lamp deed een toespraak. Bij elk woord dat hij uitsprak knipperde het licht aan en uit. Het schoentje vond het wel lastig maar na een tijdje was hij eraan gewend. Opeen luidde de klok 1 2 3 4 5 6 7 8 uur. " Al acht uur" riep de DEUR verschrikt uit. "allemaal stil, nu is het alweer dag en zijn de mensen weer wakker, nu moeten we onze dagtaak weer uitvoeren. Net toen de deur was uitgepraat vloog de deur open en stormde kleine Ina de hal binnen. "Sinterklaas, Zwarte Piet, hebben jullie mij niet vergeten" zei Ina en keek in haar mooie schoentje. Ze pakte haar pakje vlug uit en ze vloog overeind. "Een pop met mooie kleertjes aan en met echte slaapogen": zei Ina in haar zelf.
Toen zong ze langzaam een zacht liedje voor haar pop en..voor Sinterklaas:

Sinterklaas Kapoentje
Gooi wat in mijn schoentje
Gooi wat in mijn laarsje
Dank U Sinterklaasje.